İşman (2015) öğretim tasarımı sürecini günlük yaşamdan bir örnekle ilişkilendirerek açıklamıştır. Kendi yaşadığınız yerleşim yerinden, ailenizin yaşadığı farklı bir şehre gittiğinizi hayal edin. Bunu yapabilmenizin iki yolu vardır. Biri otobandan gitmek diğer yol ise çevre yolunu kullanmak. Otobanlarda asfaltlanmış çift geliş-gidişli ve temiz yollar bulunur ve her türlü hava şartında rahat bir biçimde araba kullanılır. Ancak çevre yollarının hiçbiri asfaltlı ve çift yönlü değildir. Otobandan gitmekle çevre yolundan gitmek arasında büyük farklar olduğunu doğal olarak hissedeceksiniz. Eğer arabayı otobanda kullanırsanız, hem kendiniz hem de arabanız yıpranmaz.Bunun yanında, ailenizin yaşadığı kente güvenli ve daha az masraf yaparak ulaşabilirsiniz; fakat arabanızı çevre yolunda kullanırsanız siz ve arabanız yıpranırsınız. Ailenizin yaşadığı kente güvensiz, daha geç bir zamanda ve daha çok masraf yaparak ulaşırsınız.
Otobanların ve çevre yolların güvenli ve rahat olması için yapılan faaliyetlerde yol mühendisleri önemli bir rol oynamaktadır. Yol mühendisinin temel amacı, belirli bir plan çerçevesinde uygun ve güvenli yollar inşa etmektir. Burada yapılan faaliyet ile öğretim ortamlarının tasarımında yapılan faaliyetler belli bir noktada kesişmektedir. Bu nokta, yol mühendisinin yolda akıcılığı ve güvenli gidişi; öğretim ortamlarının tasarımcısının da akıcı ve hatalardan arınmış öğrenme ortamlarını tasarlamaya çalışmasıdır. Asfalt olmayan bir yolda araba kullanmak ne kadar zor ise tasarımı yapılmamış öğretim ortamlarında öğrenme-öğretme faaliyetlerini organize etmek de o kadar zordur.
Yol mühendisinin organize ettiği faaliyetler ile eğitim sisteminde uygulanan öğretim ortamlarının tasarımı için yapılan faaliyetler birbirine çok benzemektedir. Yol mühendisinin, yeni otobanlar inşa etmek ve var olanları düzeltmek için belli bir takım malzemelere ihtiyacı vardır. Eğitim ve öğretimde yeni öğrenme ortamları ve daha önce hazırlanmış hatalı ortamları düzenlemek için de bir takım bilgilere, yöntemlere, araç-gereçlere ve girdilere ihtiyaç vardır. Yol mühendisinin ve eğitim tasarımcısının ana amacı, kaliteyi ve standartları geliştiren yeni ve hatasız ürünler ortaya çıkarmaktır
Bu durum, eğitim-öğretim faaliyetlerinde farklılık göstermektedir. Eğitimöğretim ortamlarında yapılan en ufak bir hatanın düzeltilmesi yıllar almaktadır. Bunun için, eğitim sisteminde yapılan her öğrenme-öğretme faaliyeti, büyük bir titizlikle hazırlanmalıdır
Öğretim tasarımının temel amacı, bütün eğitim-öğretim faaliyetlerini etkili ve hatasız olarak organize etmektir. Eğitim sistemi içinde öğretmenler sürekli olarak eğitim-öğretim faaliyetlerini çeşitli öğretim yöntemlerini kullanarak sınıf içinde ve dışında uygulamaktadır. Bu uygulamalardan etkili ve kaliteli ürünler elde edebilmek için tasarım yöntemlerinin kullanılması gerekir (İşman, 2015).